اشک اسمان
هرکی خوابه خوش به حالش ما به بیداری دچاریم...
فلک کور است… دلم شوریده درشوراست… صدای خنده و اواز میاید… زکوی دلبرم امشب صدای ساز میاید… دلم بی وقفه میلرزد… نمیدانم چرا تنگ است و میترسد… قدم لرزان ب سوی کوچه می ایم… دو دستم را ب روی یک دگر باحرص میسایم… خدایا ترس من از چیست… عروس جشن امشب کیست… صدای همهمه با ورود شیخ عاقد میشود خاموش… صدای شیخ می اید=عروس خانم وکیلم من… صدای اشنایی بله میگوید و مردم یک صدا با هم مبارک باد میگویند… خدای من صدای اوست… صدای اشنا از اوست… دلم در سینه می افتد… برای مدتی ساکت برای مدتی خاموش… صدای نعره ام در کوچه میپیچد.. خدای من مبارک نیست… بگوئیدم دروغ است انچه بشنیدم… بکوئیدم دروغ است انچه فهمیدم… نگار من عروس جشن امشب نیست… ولی ناگه صدای نعره ام در ساز میمیرد و داماد شاد و خندان از نگارم بوسه میگیرد… فلک کور است و خدا ساکت… خدای من خدای مهربان من… چه کس گوید که این سان ساکت و ارام بنشینی… اگرمردم نمیدانند تو که نادیده میدانی… همین دختر که امشب بله میگوید… عروسی را که امشب عاشقانه ره به سوی حجله میپوید… قسم میخورد عروس ماست عروس حجله گاه ماست… . لانـــه ات را ، بـــر حبــابِ حــوصلــهء مـــردُمــان نـــساز ! تــــا ، آوارهء بیحــــــوصـلگــی شــــان نـــــشوی ! هـَمــه بـدهے هایـــَم را هــَم کـِـه صــآفــ کـُـنـم بــه ” دل خــود ” مــدیـون مےمــآنم… بــرای تمـام “دلــم مےخواســـت” هاے بے جواب مــانـده اش !! کاشکی ندونی بی تو میمیرم کاشکی ندونی وقتی که میرم کاشکی ندونی بی تو میمیرم مرگ قناری دیدن نداره گلی که خشکید چیدن نداره میرم از اینجا وقتی که خوابی من اهل خشکی تو اهل آبی این نامه از دختر کویره وقتی میخونیش که خیلی دیره میرم از اینجا با پای خسته با چشمی گریون قلبی شکسته بغضی هنوزم مونده تو سینه دوری چه سخته قسمت همینه پُر از بغض تلخم ، پُر از زخم وعادت ، تمومش نکن با اینکه یه عمره رسیدیم تهِ خط تمومش نکن شبیهِ برگ می ریزم مثل پائیزی و می ری به آسونی با یه لبخند دنیامو بهم میریزی و میری به آسونی چجوری بتونم ؟ تحمل ندارم تو یادم بده با این حالِ ابری، چجوری نبارم ؟ تو یادم بده تو این روزای بی رویا. دارم جون می کنم اما نمی میرم هنوزم یادمه حرفها به این زودی فراموشی نمی گیرم تویی که عاشقم بودی کجا می ری به این زودی؟ چرا بی خیالت نمیشم هنوزم؟ تویی که عاشقم بودی کجا می ری به این زودی؟ تو پروانه بودی چرا من بسوزم؟ چجوری بتونم ؟ تحمل ندارم تو یادم بده با این حالِ ابری ، چجوری نبارم ؟ تو یادم بده تو این روزای بی رویا دارم جون می کنم اما نمی میرم هنوزم یادمه حرفها به این زودی فراموشی نمی گیرم چجوری بتونم ؟ تحمل ندارم تو یادم بده با این حالِ ابری، چجوری نبارم ؟ تو یادم بده تو این روزای بی رویا دارم جون می کنم اما نمی میرم هنوزم یادمه حرفها به این زودی فراموشی نمی گیرم کجا بــودی وقتی برات شکستـم یخ زده بود شـاخه گُلم تو دستـــم کجــا بـودی وقتــی غریبــی و درد داشت مـن تنها رو دیوونه میـــکـرد کجــا بودی وقتی کنـار عکســـات شبا نشستم به هوای چشمـــات کجـــا بودی وقتـــی آبـــروم مـــرد امــا به خـاطر چشات قسم خـورد کجـــا بودی وقتی که پرپر شـــدم سوختم و از غمت خاکستر شدم نشسته ام به یاد کودکی هایم … دور غلط ها یک خط بسته میکشم … دور تو … دور خودم … گاهی احساس میکنی که اگه وقت بذاری و به یه سیب زمینی پخته عشق بورزی بیشتر جواب میده تا به بعضی آدما … مخاطب خاص اבعاے بے تفاوتے سخت است ! آטּ هم نسبت بہِ ڪسے ڪہ زیباتریـטּ حس בنیا را، با او تجربہِ ڪرבے . . . ! و هیچـكس نفہِمید كہِ چہِ شدم . . . نہِ ماہِ بودم نہِ خورشید . . . اما هیچ دلے سراغ مرا از آسمان تنہِایے اش نگرفت گویے ابرها هیچ اند و فقط ابرند و باید ببارند . . . و تنها باریدم . . . خستہِ ام . . . روزے از گورستانے مے گذشتم روے تختہ سنگے نوشته اے یافتم ڪہ "نوشتہ بوב : اگرجوانے عاشق شـב چہ ڪنـב؟ مـטּ ہم زیر آטּ نوشتم: " صبر " براے بار בوم ڪہ از آنجا گذر ڪرבم زیر نوشتہ ے مـטּ ڪسے نوشتہ بوב "اگر صبر نـבاشتہ باشـב چہ ڪنـב؟ " مـטּ ہم با بے حوصلگے نوشتم: "مرگ براے بار سوم ڪہ از آنجا عبور مے ڪرבم انتظار בاشتم زیر نوشتہ مـטּ نوشتہ اے باشـב اما ! . . . زیر تختہ سنگ ، جوانے را مرבه یافتم خدایا ” تنها ” نگذار . . دلی را که هیچکس ”دردش” را نمیفهمد . . . روزے مے رسَـد کـِﮧ دَر خیال خُـود جای خالے ام را حِس کـُـنے دَر دِلَت با بغض بگـُویے : ” ڪاش اینجآ بود ” اما مَـטּ دیگـَـر بـﮧ פֿـوآبَت هَم نِمے آیَم! ➹چه سکــــــــوتی دنیـــــــــــا را فـــــــــــرا می گرفت !!!➹ ➹ اگــــــــر هرکســــــــــــی ➹ ➹ تنهــــا به انــــــــــدازه ی صــــــــــداقتش➹ ➹ سخـــــن میگــــــفت ... ➹ ایـن بـی تــفـآوتـیهـآ... ایــن بـی خــَـبــَـری هــآ... گــآهی دیــدآر از ســَـر اجـبـآر... نــَـبـودَن هآ ... نـَـدیــدَن هــآ .... یــَـعـنـی بــُـرو ...! گـــآهــی چـِـقــَـدر خِــنـگ مـیـشــویـم ...! حالم خوب است.. خوب خوب فقط چند صباحی است خودم شده ام باورت می شود ؟! برنامه ریزش تــــــو بودی که به این روز رساندیم و مدام داری به گوشم می خوانی که : دوستت دارم ... آخر دیوانه! با این حرفها که گوشهایم دراز نمی شود من دیگر آن آدم سابق نیستم می دانی همان بهتر دست از سرم بر داری بروی و من در پیله تنهایی خود بمانم ، تا بپوسم باشد همان که تو می خواهی حالم خوب است سنگ شده ام اما تو بــــــــاور نکن!! چقـدر احمــق بودم کـہ اون لحظـہ هایـے کہ . . . صـدام میکردے "عروسکــم " خون میــدویـد زیر پوستـم . . و بـا " ع ش ق " میگفتــم جانــــم . . . غافـل از اینکــه واقعــا عروسکــے بیش نبودم . . . ! . . عروســک خـیمـــہ شــب بــازے . . این روزها بیشتر از هر زمانی دوست دارم خودم باشم !! دیگر نه حرص بدست آوردن را دارم و نه هراس از دست دادن را .... هرکس مرا میخواهد بخاطر خودم بخواهد دلم هوای خودم را کرده است ... همین... بشکن دلم را که رایحه ی درد بشنوی کَس از برون شیشه نبوید گلاب را دفتر عشـــق كه بسته شـد دیـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــــــــدم خونـم حـلال ولـی بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون به پایه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم اونیكه عاشـق شده بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود بد جوری تو كار تو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد برای فاتحه بهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت حالا باید فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو بـه نـام تـو سنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم غــرور لعنتی میگفـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت بازی عشـــــقو بلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم از تــــو گــــله نمیكنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم از دســـت قــــلبم شاكیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم چــرا گذشتـــم از خــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم چــــــــرا ته تـاریكــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم دوسـت ندارم چشمای مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه چه خوب میشه تصمیم تــــــــــــــــــــــــــــــــو آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه بزن تیر خـــــــــــــــــلاص رو ازاون كه عاشقـــت بود بشنواین التماس رو ــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــ ـــــــــــ ـــــــ مرگ . . . اهای مرگ . . . با تو ام . . . بیا . . . لطفا . . . به زودی . . . منتظرتم . . . پایان . . . حالا که رفتهــ ای، ساعتهــــا به این می اندیشم که چرا زنــــده ام هنـــوز؟ مگـه نگفتـــه بــودم بی تــــو میمیرم؟ خدا یادش رفته استــــــ مرا بکشــــد، یا تــــــو قرار استــــــ برگردی....؟! . سخت است اتفاقی را انتظار بکشی که خودت هم بدانی در راه نیست ! به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد عجب از محبت من که در او اثر ندارد باران که می بارد تو در راهی از دشت شب تا باغ بیداری از عطر عشق و آشتی لبریز با ابر و آب و آسمان جاری تا عطرِ آهنگ تو می رقصد تا شعر باران تو می گیرد..... . اشکی که بی دلیل بیاید ، اشک دلتنگی نیست ، اشک بی کسی ست . . . گاهی دلت میخواد همه بغضهات از توی نگاهت خونده بشن ! میدونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری ، اما یه نگاه گنگ تحویل میگیری ؛ یا جمله ای مثل : چیزی شده ؟! اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر میکشی و با لبخندی سرد میگی : نه . . . هیچی . . . ! نگو بار گران بودیمو رفتیم. نگو نامهربون بودیمو رفتیم. آخه اینها دلیل محکمی نیست. بگو با دیگران بودیم و رفتیم. شهادت می دهند به دلتنگی مهیب شبانه این اشک ها.... ای عزیز جان من! من برای مرگ خود یک بهانه میخواهم … یک بهانه پوچ عاشقانه میخواهم! از غمیکه میدانی با تو بودنم مرگ است و بی تو بودنم هرگز! گر بهانه این باشد، من بهانه میگیرم … عاشقانه میمیرم! تــنــــــهـــایی مـــن از اونـــجـــایــی شـــــــروع شــــــــد کـــــــه مـــــیـــــــــان ایــــــن هــمـــــــــــه ” بــــــــــــــود ” مـــنـتـــــظـــــر یـکــــــی بـــــــــودمــــــ کـــه “ نــــــبـــــــود “ تو را ثبت میکنم... نگاه میدارم.... برای آرامشی همیشگی... برای قرار گرفتن دل... برای روزهای دلتنگی... کـاش مـیـدانـسـتـم کـیـسـتــــ آن کـه بـرایَـتـــ دسـتـــ قـلـابـــ مـیـگـیـرد تـا هـر شـبـــ خـوابـــ از چـشـم هـایَـم بـربـایـی دیـواری کـوتـاهـتَــر از خـوابـهــای مَـن نـیـافـتـی . . . ؟!
Power By:
LoxBlog.Com |